បន្ទាយមានជ័យ ៖ សាច់ញាតិអ្នកទោសដែលស្លាប់នៅពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យដែលស្លាប់កាលពីថ្ងៃទី៦ ឧសភា កន្លងទៅ សម្ដែងការសោកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំង ដែលបាត់បង់សមាជិកក្នុងគ្រួសារ ដោយពួកគរចោទថាជាការធ្វេសប្រហែសរបស់មន្ត្រីពន្ធនាគារខេត្តនេះ។ លោកស្រី ខុន ធីនៅនៅភូមិសែសិន សង្កាត់អូរអំបិល ក្រុងសិរីសោភ័ណ បានប្រាប់ថា៖ កូនស្រី(ចិញ្ចឹម)របស់លោកស្រីឈ្មោះ សុខ ចាន់ថន អាយុ ២៧ឆ្នាំ មានជំងឺសួតតាំងពីអាយុ ៧ឆ្នាំមក។
លោកស្រីបន្ថែមថា ជំងឺរបស់នាងកន្លងមកត្រូវទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យជាប្រចាំ ក៏ប៉ុន្តែអំឡុងពេលដែលនាងជាប់ពន្ធនាគារជាងមួយឆ្នាំមកនេះ មិនអាចទៅព្យាបាលបានដូចពេលមុនឡើយ។ លោកស្រីសង្កត់ធ្ងន់ថា កាលពីថ្ងៃទី៣ ឧសភា កូនស្រីបានទូរស័ព្ទមកប្រាប់លោកស្រីឲ្យប្រញាប់បញ្ជូននាងទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យខាងក្រៅពន្ធនាគារ ហើយភ្លាមនោះ លោកស្រីក៏ប្រញាប់ទៅសុំមន្ត្រីពន្ធនាគារនាំកូនទៅព្យាបាលនៅខាងក្រៅដែរ តែពុំទទួលបានលទ្ធផល ដោយមន្ត្រីពន្ធនាគារប្រាប់ថា ជំងឺរបស់អ្នកទោសមិនធ្ងន់ធ្ងរ ដែលអាចអនុញ្ញាតឲ្យចេញទៅព្យាបាលខាងក្រៅបាន លោកស្រីក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ មកដល់ថ្ងៃទី៦ ឧសភា ទើបលោកស្រីទទួលដំណឹងតាមរយៈមេភូមិថា កូនរបស់គាត់បានស្លាប់នៅព្រឹកថ្ងៃទី៦ ឧសភា ។
អ្នកស្រីថា កូនស្រីរបស់គាត់ដែលបានស្លាប់កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី៦ ឧសភា នោះ គឺលោកស្រីពុំបានទៅទាន់ដង្ហើមនាងស្លាប់នោះទេ។ប្រធានពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ លោក អ៊ុំ ស៊ីផាន មានប្រសាសន៍ថា អ្នកទោសដែលស្លាប់នោះពុំមែនជាការធ្វេសប្រហែសរបស់មន្ត្រីពន្ធនាគារនោះទេ។ លោកអះអាងថា លោកបានព្យាយាមបញ្ជូនអ្នកជំងឺទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះអាយុជីវិតអស់ពីលទ្ធភាពហើយ ក៏ប៉ុន្តែមិនអាចជួយបាន ដោយសារជំងឺរបស់គាត់ធ្ងន់ធ្ងរមិនអាចព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយបាន។
សូមបញ្ជាក់ថាកញ្ញស្រី សុខ ចាន់ថន ជាប់ពន្ធនាគារកាលពីដើមឆ្នាំ២០១៦ ពីបទជួញដូរគ្រឿងញៀនដែលតុលាការបានផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារចំនួន ៤ឆ្នាំ។
អ្នកទោសជាប់ពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ មួយចំនួនអះអាងថា អ្នកជំងឺមានអាការធ្ងន់ជាច្រើនថ្ងៃមកហើយនៅក្នុងពន្ធនាគារ ហើយអ្នកស្លាប់ ព្រមទាំងសាច់ញាតិក៏បានព្យាយាមសុំឲ្យឆ្មាំគុកបញ្ជូនទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យខាងក្រៅ តែប្រធានពន្ធនាគារមិនអនុញ្ញាត។ អ្នកជាប់ពន្ធនាគារបន្ថែមថា អ្នកជំងឺស្លាប់នៅក្នុងពន្ធនាគារ គឺពុំមែនស្លាប់នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យឡើយ។ទោះជាយ៉ាងណាក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះពុំទាន់មានគម្រោងប្ដឹងនៅក្នុងករណីនេះនៅឡើយ ក្រោមហេតុផលមានជីវភាពខ្វះខាត និងពុំមានចំណេះដឹងផ្លូវច្បាប់។
អ្នកទោសអះអាងទៀតថា នៅពេលអ្នកជំងឺស្លាប់ភ្លាម សមត្ថកិច្ចប្រញាប់បញ្ជូនសាកសពចេញពីពន្ធនាគារយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ សាច់ញាតិ និងអ្នកទោសដទៃទៀតដែលកំពុងជាប់ពន្ធនាគារ ស្នើឲ្យសមត្ថកិច្ចពាក់ព័ន្ធ បើកការស៊ើបអង្កេតករណីនេះជាបន្ទាន់ ដើម្បីផ្ដល់យុត្តិធម៌ឲ្យអ្នកស្លាប់។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក (ADHOC) ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ លោក ស៊ុំ ច័ន្ទគា មានប្រសាសន៍ថា បើទោះជាអ្នកទោសស្លាប់ក្នុងពន្ធនាគារ ឬស្លាប់នៅមន្ទីរពេទ្យក៏ដោយ បញ្ហានេះគឺជាការធ្វេសប្រហែសរបស់មន្ត្រីពន្ធនាគារ ដែលពុំបានបញ្ជូនអ្នកជំងឺទៅព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេល។លោក ស៊ុំ ច័ន្ទគា បន្ថែមថា ប្រសិនបើសាច់ញាតិចង់ដាក់ពាក្យប្ដឹងមន្ត្រីពន្ធនាគារ ដើម្បីរកយុត្តិធម៌ឲ្យជនរងគ្រោះ សាច់ញាតិអាចទាក់ទងទៅស្នាក់ការអាដហុក (ADHOC) ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ លោកនឹងជួយរៀបចំឯកសារដាក់ទៅតុលាការដោះស្រាយតាមផ្លូវច្បាប់។
មានការកត់សម្គាល់ដែរថា៖កន្លងមកអ្នកជាប់ឃុំនៅពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ចោទប្រកាន់មន្ត្រីពន្ធនាគារខេត្តខេត្តបន្ទាយមានជ័យក្នុងអាណត្តិមេគុកថ្មី ថាវាយធ្វើទារុណកម្មអ្នកទោសបុរសដូចសត្វធាតុស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃហើយអំពាវនាវឲ្យរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ និងអង្គការពាក់ព័ន្ធ ចុះត្រួតពិនិត្យ និងចាត់វិធានការជាបន្ទាន់។ ប៉ុន្តែប្រធានពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យថ្មីលោក អ៊ុំ ស៊ីផាន បានបដិសេធចំពោះការចោទប្រកាន់នេះជាមួយកាសែតថា ៖ជារឿងមិនពិតឡើយ។
ពួកគាត់អះអាងថា ការវាយធ្វើបាបអ្នកទោសនេះ នៅពេលណាដែលមន្ត្រីទាំងនោះរកឃើញថា ពួកគេមានកំហុសអ្វីមួយកើតឡើងនៅក្នុងពន្ធនាគារ ដោយពេលខ្លះវាយរហូតដល់អ្នកទោសរបួសហូរឈាមតាមរាងកាយក៏មាន។ ពួកគាត់បន្ថែមថា ក្រៅអំពីនេះ នៅពេលដែលអ្នកទោសត្រូវការទឹកផឹកម្ដងៗ ចាំបាច់ត្រូវទិញទឹកពីមន្ត្រីពន្ធនាគារក្នុងតម្លៃថ្លៃជាងខាងក្រៅពាក់កណ្ដាល ដែលបញ្ហានេះធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់អ្នកទោសដែលមានជីវភាពខ្វះខាតយ៉ាងខ្លាំង៖ «នៅពេលសួរចម្លើយ គេយកខ្សែភ្លើងដំបងឆក់ខ្នងអ្នកទោសឲ្យឆ្លើយសារភាព ហើយនៅពេលអ្នកទោសមិនព្រមឆ្លង គេវាយសន្លប់ ២ ទៅ ៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។
អ្នកណាមានលុយ គេបានចេញទៅណាមកណាមានសិទ្ធិសេរីភាពច្រើនជាងយើង ចំណែកយើងគេមិនឲ្យដើរចេញទៅណា សូម្បីតែប្ដីប្រពន្ធសុំជួបគ្នា ក៏មិនឲ្យជួបគ្នាដែរ។ សូមសំណូមពរកុំឲ្យវាយធ្វើបាបអ្នកទោស បើមានអ្នកទោសណាធ្វើខុស គួរតែដាក់ពិន័យឲ្យជាប់ទោសវិញ។ គឺគេរឹតត្បិតសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង សូម្បីតែចេញពីក្នុងបន្ទប់ឃុំមកខាងក្រៅនៅក្នុងពន្ធនាគារ ក៏គេមិនងាយឲ្យចេញដែរ» ៕
